Op 7 december mocht ik de expositie Nacht in Ars Aemula Naturae in Leiden openen. Daar is werk te zien van een flink aantal leden van deze kunstenaarsvereniging. Voor de gelegenheid werd de zaal duister gehouden en werd er na een aanvankelijke totale duisternis een theaterlamp op mij als spreker gericht. En ook in de... Lees verder →
Maria Smits: de tekening als streling
Maria Smits is een lange serie tekeningen van honden begonnen. Honden waarvan de kijker zacht afscheid kan nemen. Tekeningen als laatste strelingen.
De eigen stijl van Artemisia Gentileschi
Tot 23 januari 2022 toont het Rijksmuseum Twente in Enschede werk van Artemisia Gentileschi, een van de beroemdste vrouwelijke schilders van de 17de eeuw. Een aantal keren ben ik de tentoonstelling gaan bekijken en heb ik me verwonderd over de vele stijlen van haar werk. Was dit allemaal werkelijk van één schilder? Drie werken van... Lees verder →
Maar wat stelt het voor?
Mijn ouders namen ons mee naar een beeldentuin in Drenthe. Al snel waren wij verwikkeld in het spel: wat stelt het voor? Strijdende ridders, een visser in de storm, een grommende kabouter. De verhalen buitelden over elkaar. Kinderen kijken onbevangen. Eigenlijk is het een geweldig leuk uitje om eens met een groep kinderen op die... Lees verder →
Deejayen met Kandinsky
Bij Centre Pompidou kun je het schilderij Geel-rood-blauw van Kandinsky laten klinken. Op de website van dit museum voor moderne kunst kun je de vormen en kleuren op het schilderij aanklikken. Ze geven een geluid weer dat je dan weer kunt mixen met het geluid van een ander deel van het schilderij. Soms is het... Lees verder →
Bachs Mattheüs in beelden
Elk jaar ga ik even voor Pasen met mijn moeder naar een uitvoering van de Mattheüs. Deels in herinnering aan mijn vader die dit stuk talloze malen heeft uitgevoerd met verschillende koren en er maar niet genoeg van kon krijgen het te beluisteren. Zijn ideale uitvoering was die van Eric Ericson uit 1994. Eindelijk een... Lees verder →
Mogen de engelen je begeleiden
Deze tijd van avondklok en weinig bezoek heeft een voordeel: je gaat weer wat meer lezen. Ik las van Carel Blotkamp The End. The Artists' Late and Last Works. Het boek is al in 2019, maar ik was er nog niet aan toegekomen. Ik lees altijd graag teksten van Blotkamp. Hij heeft een fijn gevoel... Lees verder →
Veelkleurig zwart
In de wolzaak van mijn oom en tante viel het me op dat harige wol minder pluizig is en een dikkere draad maakt als ze zwart of bijna zwart is gekleurd. Het leek gezichtsbedrog maar mijn oom bevestigde dat ik het goed zag. Dat komt door het verfproces, zei hij. In de expositie van Claudy... Lees verder →
Een danseresje van 14, in brons
In Arthur Japins Mrs. Degas staat een opmerking over het beeldje van een danseres van 14 jaar van Edgar Degas. Ik wist niet beter of danseressen waren voor Degas modellen die hem uitdaagden beweging weer te geven en allerlei bijzondere houdingen. Maar het bronzen beeldje, zo beweert Japin, zou een aanklacht zijn. Waartegen zegt Japin... Lees verder →
Constable en de regenboog
De dag na mijn bezoek aan de tentoonstelling van Constable in Teylers Museum wandelde ik naar zee. Ik stapte het strand op en daar stond hij: de regenboog. Ik kon hem aan twee zijden uit het water zien ontstaan. Wat een prachtig gezicht. Meteen moest ik terugdenken aan Constable. l. John Constable, London, from Hampstead... Lees verder →